Piątek trzynastego
W 2012 roku mamy w kalendarzu kilka takich dni. Nie jestem przesadnie przesądna, zatem nie martwi mnie ten fakt szczególnie. Piątek to piątek, trzynasty, to kolejny dzień i tyle. Jednak bardzo wielu ludzi uważa, że to dzień straszny. Podobnie jak sama trzynastka. Są tacy, co za nic na świecie nie zamieszkają w hotelu na 13 piętrze (w wielu hotelach nie ma zatem...trzynastego piętra!). Nie wsiądą do samolotu, samochodu, windy, nie podejmują w tym dniu żadnych działań biznesowych, a nawet w ogóle nie wstają z łóżka!
Czy zastanawialiście się kiedy skąd ten przesąd?
Dlaczego własnie piątek trzynastego ma przynosić pecha? Teorii jest wiele, ten dzień nie był lubiany już przez mieszkańców Babilonu. Jedna z teorii głosi, że piątek 13 w Europie zaczęto uważać za pechowy, po niechlubnej akcji, jaką przeprowadził w piątek 13 w 1307 roku król Francji Filip IV Piękny. Król uwikłany w wojny, lubiący wystawne bale i dostatek wszelki, pozazdrościł rosnącym w siłę Templariuszom ich majątku, który dodatkowo dawał im bardzo uprzywilejowaną pozycję wobec papieża i pośród władców Europy. Zapragnął Filip IV skarbu Templariuszy, o którym do dziś krążą legendy. Jego bowiem kiesa królewska świeciła pustką. W tym dniu wysłał król swoich zbirów do braci zakonnych. Wchodząc nad ranem do ich posiadłości w całej Francji jednocześnie (niczym nasze ABW), aresztowali i pozbawili majątków tych, których udało się schwytać. Torturowano tych, którzy nie chcieli wyznać, gdzie jest główny skarbiec Templariuszy. Król zniszczył zakon, za jego przyczyną większość Templariuszy poniosła śmierć, zabierając do grobu tajemnicę skarbu ich zakonu. Powiało grozą. Od tego zdarzenia piątek 13 obrósł w niechlubną legendę i stał się synonimem pecha.
Fakt. Dla Templariuszy francuskich to dzień przeklęty. Ale , czy my mamy powody bać się pecha tego dnia? Ja tak nie uważam. Dziś jest piątek 13 stycznia anno Domini 2012. Jak co dzień przed siódmą szłam do pracy. Wiał silny wiatr, ale na szczęście nie padało. W kiosku przy ratuszu kupiłam nasze lokalne gazety i niespiesznie ruszyłam w drogę. Okrążywszy kwartał Rynku ( zwany pieszczotliwie:budową) ogrodzony tym wstrętnym blaszanym płotem, zatrzymałam się na sekundy przed wejściem na zebrę na skraju chodnika. Nic nie jechało. Weszłam na jezdnię. Zdążyłam zrobić dosłownie kilka kroków, gdy usłyszałam za sobą głośny i dziwny chrzęst blachy. Odwróciłam się i to co zobaczyłam przyprawiło mnie niemal o palpitacje serca! Tam, gdzie sekundy temu stałam, leżał nieszczęsny płot! Gdyby jechało jakieś auto i musiałabym poczekać, aż przejedzie, nie miałabym żadnych szans! Płot przewróciłby się na mnie! Wiatr przewrócił całe przęsło płotu po zachodniej stronie Rynku, które dokładnie pokryło cały chodnik! Całe zdarzenie obserwował jakiś mężczyzna idący "na szagę" od strony Tropiku. Patrzył , jak ja oniemiały, na tę katastrofę budowlaną. Żadne z nas nic nie mogło zrobić, więc poszliśmy, każde w swoją stronę. Od zawsze postuluję, żeby przestać nazywać tę dziurę "placem budowy" i zasypać ją. Posadzić na niej kwiatki. Niech nie szpeci środka Starówki aż do momentu, kiedy budowa tego kwartału rynku ruszy na prawdę.
Jedno jest pewne: piątek 13 okazał się dla mnie dniem szczęśliwym. Dotarłam bez dalszych przygód do pracy. W jednym kawałku.Mam cały kręgosłup i wszystkie członki. Miałam niesamowitego farta!
Jedyną datę jaką pamiętamto dzień urodzin.I to nie dlatego że lubię obchodzić urodziny a wręcz przeciwnie nie cierpię ich bo przypomina o upływającym czasie ale wszędzie o nie pytają.W urzędach, policjant na drodzezagląda w dokumenty o panie Jerzy jesteśmy z jednego roku. Tak to pan też ma trzydzieści dziewięć lat pytam? A on marszczy brew na to, to co to nie pana dokumenty? Moje ale mnie się linka od licznika urwała i już nie bije od dwudziestu paru lat a to chyba że tak. A trzynasty to dla Templariuszy rzeczywiście był pechowy,może nie potrzebnie obnosili się ze swoim bogactwem.Dzisiaj gdyby to było u nas też mogli by się spodziewać nalotubo przecież zielona wyspa kosztuje trzeba jakoś ją utrzymać.
OdpowiedzUsuńten cholerny płot już dawno powinien zniknąc z Rynku!
OdpowiedzUsuń13-go poznałam ślubnego i już 37latek nieźle razem, 13-go urodziłam córkę, 13-go rejestracja firmy, końcówka numeru w tel, numer działki pod domkiem i.., tak można by było długo..., 13-tego to data nad wyraz szczęśliwa, przynajmniej dla mnie:)..., a od płota pewnie i Twoja:))))
OdpowiedzUsuńDla mnie 13 kwiecień to szczególna data -urodziny MAMY,w tym roku 85-te; piękny był ów dzień, wszelkie dywagacje czy to piątek, czy niedziela w tym akurat dniu nie mają znaczenia i oby jak najdłużej!!!!Pozdrawiam wiosennie
OdpowiedzUsuń