Nie otwieram cudzej korespondencji

Odebrałam dość staranne wychowanie i wiem, że nie należy czytać cudzych listów. I z zasady tego nie robię. Ale kiedy przyszedł list do męża otworzyłam kopertę. Po pierwsze dlatego, że jego długa i znacząca nieobecność mogłaby narazić piszącego na nie otrzymanie odpowiedzi. Po drugie dlatego, że list przyszedł od banku, a w tym przypadku brak odpowiedzi może się źle skończyć dla adresata.

Najpierw starannie obejrzałam kopertę. Biała. Duża. Z okienkiem adresowym. Z najlepszymi życzeniami od Grupy Santander Consumer Bank z Wrocławia. Wzruszyłam się, jakie to miłe, że o tobie pamiętają, że ślą życzenia urodzinowe nawet banki.

I wtedy podjęłam decyzję o rozerwaniu koperty w miejscu przygotowanym przez bank, perforowanym, łatwym do wykonania. W środku był list. Na nim obrazek tortu urodzinowego i życzenia: „ Szanowny Panie Edwardzie, zbliża się 21 września- dzień Pana urodzin! Dlatego już teraz pragniemy przekazać Panu najserdeczniejsze życzenia: zdrowia, pomyślności i radości każdego dnia!”

Dalej była propozycja wzięcia kredytu - jak mniemam - na zorganizowanie imprezy urodzinowej: „Jednocześnie, aby Pana marzenia łatwiej mogły się spełnić, przygotowaliśmy propozycję 4 000 zł z atrakcyjnym duetem: 0% prowizji i niskie oprocentowanie.”

Przemyślałam propozycję. Tam, gdzie obecnie mąż przebywa, w tak licznym towarzystwie, 4 tysiące mogą jednak nie wystarczyć, nawet na skromne przyjęcie. Powróciłam zatem do lektury listu: „ A może Pan woli większą kwotę kredytu”? Tym razem bank podwoił kwotę. Poinformował też uprzejmie, że: „Z okazji urodzin przygotowaliśmy dla Pana drobny upominek! Zapraszamy do skorzystania z naszej propozycji”.

Pod listem znalazłam podpis samego dyrektora! Ho, ho! Nie byle kto śle mężowi życzenia urodzinowe i propozycję ułatwiającą ich szumne fetowanie!

Zastanawiam się teraz co z tym fantem zrobić?? Przecież otworzyłam cudzy list!
Mam dwa wyjścia: Albo przy najbliższej bytności na cmentarzu odczytam list od banku nad grobem męża, albo prześlę uprzejmemu Panu dyrektorowi adres Cmentarza Komunalnego w Żaganiu, żeby ułatwić mu korespondencję z nieboszczykiem. A może wystarczy jak mu napiszę, żeby jednak sprawdzał, czy człowiek, któremu Pan dyrektor tak ładnie bądź co bądź, życzy zdrowia i pomyślności, nie przeniósł się aby do lepszego świata?? Jak myślicie?